Bunlar aslında kavlî tasarruflarından alıkonmaz, fakat hacir olarak meslekten men edilirler. Topluma zararlı kimselerden bazıları şunlardır: Sapık Müftî; Böyle müftîler halkı saptırmamaları için fetva vermekten men edilirler. Câhil tabipler; Bunlar halkın sağlığını tehlikeye sokacakları için meslekten men edilirler. Bu gibi yasaklamalar, "İyiliği emir ve kötülüğü nehiy" türündendir. Mecellenin 26. maddesinde "Zarar-ı ümmü def için zarar-ı has ihtiyar olunur" denilmektedir (es-Serahsî, a.g.e., XXIV,157; el-Merginânî, a.g.e:, III, 205; İbn Âbidîn, a.g.e., V, 101).
Hacri gerektiren sebepler ortadan kalkınca hacr de kalkar. Buna göre, sefih aklını başına alıp malını korumaya başlayınca, akıl hastası ve bunak iyileşince, borçlu malını satıp borcunu verince, ölüm hastası ölmeyip iyileşince, umuma zarar veren kimse, kendisini ıslah edip zararsız hale gelince ve mümeyyiz küçük reşid olarak, büluğ çağına ulaşınca hacr kalkmış olur (M. Muhyiddin Abdülhamid el-Ahvâlü'ş-Şahsîyye, Mısır 1958, s. 433, 434).
Hamdi DÖNDÜREN
14 saat önce
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder