3. BUNAKLIK

Bunak (ma'tuh); akıl ve şuuru bozulmuş, anlayışsız ve konuşması karışık olmakla birlikte, akıl hastası gibi rast geldiğine sövüp sataşmayan kimsedir. Bunaklık doğuştan veya sonradan olabilir. Bunama, ileri derecede ise, bunak gayri mümeyyiz sayılır ve akıl hastası gibi olur. Bütün tasarrufları geçersizdir. Bunama hafif olur ve bunak temyiz gücüne sahip bulunursa, Hanefî ve Mâlikîlere göre, zararlı tasarrufları bâtıl, yararlı olanlar sahîh, zararla yarar arasında yeralanlar ise velisinin icâzetine bağlı (mevkûf) bulunur. Bu, mümeyyiz küçük gibi olur (el-Kâsânî, a.g.e., VII,170; İbnü'l-Hümam, a.g.e., VII, 310, 313; el-Meydânî, a.g.e., II, 66 vd; İbn Abidîn, a.g.e., V,100 vd; Molla Hüsrev Daru'l-Hukkâm, İstanbul 1317, II, 275).