Dildeki Hançer

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

“Ey iman edenler! Zannın çoğundan kaçının. Çünkü zannın bir kısmı günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın. Biriniz diğerinizi arkasından çekiştirmesin. Biriniz, ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz. O halde Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah, tevbeyi çok kabul edendir, çok esirgeyicidir." (Hucurât, 12)


Rasûlullah (sav) buyuruyor:

“Mirac gecesinde, bakır tırnakları olan bir kavme uğradım. Bunlarla yüzlerini (ve göğüslerini) tırmalıyorlardı. Ey Cebrâil! Bunlar da kim?” diye sordum:

"Bunlar, dedi, insanların etlerini yiyenler ve ırzlarını (şereflerini) payimal edenlerdir." (Ebû Dâvud, Edeb 40, (4878, 4879))


Ebû Hureyre (ra)’ın rivâyetine göre, Peygamber Efendimiz ashâbına şöyle sormuşlardır:

“- Gıybet nedir bilir misiniz?”

Ashâb-ı kirâm:

“- Allah ve Rasûlü daha iyi bilir!” dediler.

Bunun üzerine Allah Rasûlü:

“- Gıybet, Müslüman kardeşinin hoşlanmadığı şeylerle arkasından çekiştirmendir.” buyurdular.

Denildi ki:

“- Ya Rasûlallâh! Arkasından söylediğim o fenâ şey, ya kardeşimde varsa…”

Cevâben:

“- Söylediğin şey, onda varsa gıybet etmiş olursun; eğer yoksa ona iftira ve bühtanda bulunmuş olursun!..” (Müslim, Birr 70; Ebu Davud, Edeb 40/4874)


Her Güne Bir Esma-ül Hüsna

el-Müzill: Dilediğini zelil eden.


Lügatçe

payimal: Ayak altında kalmış, çiğnenmiş.
bühtan: Yalan, iftira.