Ağlayan Deve

Cenâb-ı Hak buyuruyor: “Hayvanlardan yük taşıyanı ve tüyünden döşek yapılanları yaratan O'dur…” (En’âm, 142)

Rasûlullah (sav) buyurdular: “Hayvanlarınıza, onları yormadan güzelce binin ve (kullanmadığınız zaman da) güzel bir şekilde bırakıp istirahat ettirin! Onları, yollardaki ve sokaklardaki konuşmalarınız için kürsü edinmeyin (sırtlarında durup muhabbet etmeyin). Nice binilen hayvan vardır ki, sırtına binenden daha hayırlıdır ve Allah -Tebâreke ve Teâlâ-’yı ondan daha çok zikretmektedir.” (Ahmed, III, 439)

Rasûlullah (sav), bir gün Ensâr’dan bir kimsenin bahçesine uğramıştı. Orada bulunan bir deve, Peygamber Efendimiz’i görünce inledi ve gözlerinden yaşlar aktı. Efendimiz, devenin yanına gitti, kulaklarının arkasını şefkatle okşadı. Deve sâkinleşti. Bunun üzerine Rasûlullah (sav): “–Bu deve kimindir?” diye sordu. Medîneli bir delikanlı yaklaştı ve: “–Bu deve benimdir ey Allâh’ın Rasûlü!” dedi. Fahr-i Kâinât Efendimiz: “–Sana lutfettiği şu hayvan hakkında Allah’tan korkmuyor musun? O senin, kendisini aç bıraktığını ve çok yorduğunu bana şikâyet ediyor.” buyurdu. (Ebû Dâvûd, Cihâd, 44/2549)

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri) el-Hâdî: Kullarının rubûbiyetlerini ikrâr etmeleri için onlara marifetullah yolunu öğreten, lütufla ve güzellikle yol gösteren, hayra erdiren, murâda yaklaştıran, doğru yola davet eden, her mahluku, bekâsı ve vücudunun idâmesi hususunda gerekli olan hususlara yönelten demektir.

Kısa Günün Kârı Hayvanlara karşı daima merhametli ve şefkatli olalım!

Lügatçe istirahat: Dinlenme, rahat etme. rubûbiyet: Allah’ın bütün zaman ve mekânlarda her türlü varlığa muhtaç olduğu şeyleri vermesi. marifetullah: Allah’ı anlama. idâme: Devamlı, daimî kılma, devam ettirme, sürdürme.