Konuşma Edebi

Cenâb-ı Hak buyuruyor: “…Sesini alçalt! (Bağırıp çağırarak konuşma!) Unutma ki, seslerin en çirkini merkep sesidir.” (Lokmân, 19)

Rasûlullah (sav) buyuruyor: “Kim bana iki çenesi arasındaki (dili) ile iffet ve nâmusunu koruma sözü verirse, ben de ona cennet sözü veririm.” (Buhârî, Rikâk, 23)

Kim ki Çok Söyler ise Çok Yanılır… Konuşmak isteyen kimse önce ne diyeceğini iyice düşünmelidir. Söyleyeceği sözün kendisine veya başkasına fayda verip vermeyeceğine bakmalı, faydalı ise konuşmalı, değilse susmalıdır. Çünkü faydasız sözün, çoğu zaman hem kendisine, hem de başkalarına zarar vereceğini bilmelidir. Hâlbuki susmak sûretiyle zarardan korunmak da insan için bir faydadır. Hadîs-i şerîfte şöyle buyrulur: “Bedende hiçbir uzuv yoktur ki, Allâh’a, dilin lüzumsuz ve çirkin konuşmalarından şikâyet etmesin!” (Heysemî, X, 302) Hattâ yerine göre konuşmanın ve susmanın aynı seviyede olması hâlinde, susmak sünnettir. Çünkü mübah bir söz bile, bâzen haram veya mekruh bir durumla neticelenebilir. (Osman Nûri Topbaş, Faziletler Medeniyeti-2, Erkam Yay.)

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri) el-Melik: Bütün kâinatın, görülen ve görülemeyen bütün âlemlerin tek sahibi ve mutlak sûrette tek hükümdarı demektir.

Kısa Günün Kârı Konuşurken edepli konuş! Küfür ve kötü sözlerden uzak dur!

Lügatçe merkep: Eşek. mübah: 1. Dinî bakımdan yapılmasında sakınca olmayan, yapılması günah veya sevap olmayan. 2. Yapılmasında sakınca görülmeyen. mekruh: Dinî bakımdan yasaklanmadığı hâlde yapılmaması istenen.